Hoofdpunten uit het inspreken op 9-5-2022:
- Aandacht vragen voor de grenzen van de belastbaarheid in het ‘gebied over het spoor’, vwb de verkeersintensiteit en het groene karakter. Er vinden veel ontwikkelingen plaats, zonder rekening te houden met de omstandigheden van de infrastructuur en natuurwaarden.
- Het wordt de hoogste tijd dat er een duidelijke, realistische visie wordt gevormd over de mogelijkheden en onmogelijkheden, op basis van de eigenheid van dit ‘gebied over het spoor’ .
- Stichting STA wil graag met de fracties en het nieuw gevormde College in gesprek om mee te denken over een realistische visie.
Inspreker:
Stichting STA
Inspreektekst:
Geachte fractievoorzitters,
Allereerst wil ik u bedanken, dat u mij de gelegenheid geeft om van het spreekrecht gebruik te maken.
Mijn naam is Irma Elgersma, en ik spreek hier vanavond namens Stichting STA.
Voor uw informatie, en wellicht ten overvloede, Stichting STA zet zich in voor de belangen van bewoners en gebruikers van het gebied tussen Spoorlijn, Transferium en A28; het gebied dat vaak de ‘Spoorzone’ wordt genoemd, of ook wel ‘het gebied over het spoor’. St. STA stelt zich tot doel het groene karakter en de leefbaarheid van dit bosrijke gebied te beschermen. En dat is in veel opzichten een enorme uitdaging.
Al eerder, in 2014, heeft St.STA hier van het spreekrecht gebruik gemaakt, om duidelijk te maken dat dit bijzondere gebied overbelast dreigt te worden vanwege haar populariteit.
Het bijzondere gebied blijkt namelijk zeer aantrekkelijk te zijn voor allerlei ontwikkelingen, zoals voor bedrijven, recreatie, toerisme, zorginstellingen, en wonen.
De daarmee gepaard gaande drukte concentreert zich met name op de enige ontsluitingsweg in dit gebied, de Plesmanlaan die overgaat in de Gerard Vethlaan. Dit zijn smalle wegen zonder gescheiden fietspaden en zonder begaanbare wandelpaden. Alle personenauto’s, vrachtwagens, schoolbusjes, fietsers en voetgangers maken dus gebruik van één en dezelfde weg, die voor heen- én teruggaand verkeer is. Geen wonder, dat wij ons als bewoners al jarenlang grote zorgen over maken over de verkeersveiligheid.
Dat was in 2014 al zo en daarin is niets verbeterd. Integendeel, we constateren een snel toenemende drukte, en die ontwikkeling lijkt nog lang niet te stoppen.
Denk maar aan het snel gestegen aantal pakketbezorgers; en aan de toename van het vrachtverkeer tbv de bouwmaterialenhandel BMN. Ook de verkeersbewegingen tbv camping De Vossenberg, waaronder veel zware voertuigen, nemen in aantal toe.
En het verkeer tbv de Golfbaan, wordt steeds meer, wat verklaarbaar is, omdat die in de afgelopen 2 jaar 50% meer leden heeft gekregen, en dat geeft dus veel extra autoverkeer.
En daar bovenop komen er nog meer grote ontwikkelingen aan; die allemaal in dit gebied de verkeersstromen zullen vergroten:
Zo zijn er grootse plannen voor het uitbreiden van het toerisme onder de titel: Nunspeet, Poort van de Veluwe! Een ambitieus en mooi project van Provincie en Gemeente, maar die Poort staat wél in ons gebied, en tijdens een informatiebijeenkomst bleek, dat er totaal geen rekening is gehouden met de onvermijdelijke belastende effecten hiervan op ons leefgebied. Geen aandacht en geen geld voor eventuele oplossingen.
Binnenkort zullen de nieuw gebouwde woningen op Zonneheuvel worden bewoond. Overigens een goed doordacht bouwproject, met aandacht voor natuur en cultuurhistorie. Maar ook weer een extra verkeersbelasting door bewoners van 23 woningen.
Daar houdt het niet mee op: onlangs werden woningbouwprojecten gepresenteerd, w.o. een megaproject op het Landgoed Erica voor minimaal 120 appartementen; 4, 5, en 6 woonlagen hoog! En ook hier blijkt dat over de toegangswegen nauwelijks en onrealistisch is nagedacht.
En dan is er Het Boschhuis, dat opnieuw wordt ontwikkeld, en het gebouw van Het Kodal dat een nieuwe bestemming gaat krijgen. Wat volgt? Hoeveel kan dit gebied aan? Waar loopt het vast?
U zult begrijpen: het geeft veel onrust bij de bewoners. Zo werden er in de afgelopen maanden twee actiegroepen opgericht, t.w. het ‘Landgoed Erica Omgevingsinitiatief’ en de ‘Bosgroep’.
Beide initiatieven komen voort uit de zorgen over de vele en soms grootschalige ontwikkelingen, die een onverantwoorde belasting vormen voor de beperkte infrastructuur en niet te vergeten de kwetsbare natuur in dit gebied. Stichting STA deelt die zorgen.
Wij betwisten niet dat ook in Nunspeet uitbreidingen op het terrein van woningbouw en recreatie nodig zijn. Maar daar moet een visie op alle facetten van de omgeving aan ten grondslag liggen.
Dus een visie op de natuur, leefbaarheid en veiligheid, met maximaal behoud van het oorspronkelijke terrein, toegespitst op dit ‘gebied over het spoor’.
Het mag niet zo zijn dat een plan al kan worden uitgevoerd, alvorens de verkeerstechnische haalbaarheid en de belastbaarheid van de bestaande natuur zorgvuldig is onderzocht.
Om onherstelbare fouten te voorkomen, zal er een duidelijke visie moeten worden ontwikkeld door de verantwoordelijke bestuurders. Dat vraagt om een moedig beleid dat is gericht op de reële mogelijkheden; en het soms ook erkennen van ónmogelijkheden.
Dat is wat wij als Stichting STA aan u als fractievoorzitters willen voorleggen: Kom op korte termijn met een duidelijke visie.
Ga zorgvuldig om met de natuurlijke omstandigheden en bekijk heel kritisch wat dit gebied aankan. Wat ons betreft is de limiet bereikt vwb de wegen.
We dringen er bij u op aan de infrastructuur als belangrijke prioriteit te behandelen, bij alle nieuwe ontwikkelingen in ons gebied.
Heel graag wil Stichting STA met u als politieke partijen van Nunspeet in gesprek gaan en meedenken over alle aspecten van het ‘gebied over het spoor’.
Zie ook onderstaande documenten: